O Paxarote di:


Cerca do río, unha pega parolaba nun olmo coa ollada no ceo. Regueifaron os merlos. Unha pasada por arriba do peregrino macho e a pega escondeuse nunhas matas. De pronto, un fogonazo no día. O falcón brillou entre nubes coma raio de sol pasaxeiro. Despois, deixou atrás un fundido en gris e desapareceu.

(El Peregrino. J.A. Baker. Traducción de Xosé Manuel Varela)

Todas as fotografías publicadas neste blog foron obtidas en estado salvaxe. Sen cebos, reclamos ou gravacións. Priorizando o benestar das aves e tratando de non interferir no seu comportamento.

sábado, 25 de marzo de 2017

PICAFOLLAS

Picafollas / Mosquitero común / Phylloscopus trochilus

Na beira do pequeno regato as recién chegadas anduriñas rasean na tona da auga alimentándose dos insectos que abondan na superficie.
Todo un espectáculo, pero facerlle a foto pouco menos que imposible.
Na beira, os picafollas, os xilgaros e as chascas voan de pola en pola. Uns alimentándose e outros a beber. Tamén un carrizo pillabán bule diante de min. Máis espectáculo.
Despois de un bo anaco gozando co ir e vir dos pequenos tentei facerlle a foto ó picafollas. Difícil porque non aturan quietos. 
Pero a éste collino.

sábado, 11 de marzo de 2017

MAZARICO NEGRO

Mazarico Negro / Morito Común / Plegadis falcinellus


Mazarico Negro / Morito Común / Plegadis falcinellus



Esta mañán fun con Lucia, Antonio e Luis a ver o Mazarico oscuro que anda a parar na Ría de Pontedeume. Parecía que non íamos a velo cando Lucia  -ollo de falcón-  avistouno nuha volta do río, xusto no lado contrario de onde está normalmente.
Aló botou a voar e foi a parar ó lado dunha rampla. Pois correndo a ver si podiamos facerlle a foto.
Mais chulo que pichotes dóuse unha farta de comer diante dos nosos fuciños.
Cando pensas que fuches en balde e ponse diante de ti. Misterios da natureza.

jueves, 9 de marzo de 2017

PICAPEIXE

Picapeixe / Martín pescador / Alcedo atthis 


Picapeixe / Martín pescador / Alcedo atthis 

Na compaña dun bo amigo, disfrutei coas mañas de pesca do picapeixe nun dos pousadoiros que ten na Ría do Burgo.
Xa anda a parella a facerse as voltas que teñen a primavera soprándolle as plumas. Aínda falta un pouco, pero en canto teñan a posta vai a ser unha chea de traballo darlle de comer os polos.
Non deixa de abraiarme a súa dedicación e empeño en sacar para adiante a niñada.
Un verdadiero espectaculo da Natureza.