O Paxarote di:


Cerca do río, unha pega parolaba nun olmo coa ollada no ceo. Regueifaron os merlos. Unha pasada por arriba do peregrino macho e a pega escondeuse nunhas matas. De pronto, un fogonazo no día. O falcón brillou entre nubes coma raio de sol pasaxeiro. Despois, deixou atrás un fundido en gris e desapareceu.

(El Peregrino. J.A. Baker. Traducción de Xosé Manuel Varela)

Todas as fotografías publicadas neste blog foron obtidas en estado salvaxe. Sen cebos, reclamos ou gravacións. Priorizando o benestar das aves e tratando de non interferir no seu comportamento.

domingo, 9 de octubre de 2016

MIÑATO

MIÑATO

Miñato/Busardo ratonero

O conto das rapaces é moito conto.
Xa te ven vir moito antes de que as vexas ti a elas. Son moi desconfiadas e é moi difícil fotografialas si non as cebas (os hides de pago), ou as pillas de casualidade pero reaccionas en segundos. Como digo, moito conto para min.
Esta vina desde o coche despois de desmontar a silla-hide que puxen para as garzas. Por certo que levei un capote campal. Aparquei agochado do seu campo de visión e acerqueime amodiño. Foi asomar a cabeza entre os matorrais e disparar unha foto, e  aló vai. Maxestuoso, elegante, fermoso.
A min quédame o gusto de telo visto e o regusto de unha foto fugaz.
O que puden.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

¿Tes algo que contarme?